Türkiye'de sağlık çalışanları şiddet tehdidi altında

Abstract

Bu makalede, ülkemizin sağlık ortamının önemli bir sorunu olan, sağlık personeline karşı, hasta ve hasta yakınları tarafından uygulanan sözel ve fiziksel şiddet olgusuna bir kez daha dikkat çekilmesi, bu olayların nedenlerinin irdelenmesi ve bu şiddeti önlemeye yönelik çözümlerin ortaya konulması amaçlanmıştır. Konu, sağlık personeline yönelik olarak yapılmış sınırlı sayıdaki araştırmalar, Türk Tabipleri Birliği ve diğer sağlık meslek örgütlerinin bu konudaki raporları, televizyon, gazete röportajları, yazıları ve kendi gözlemlerimiz esas alınarak değerlendirilmiştir. Son iki yılda sağlık personeline yönelik 23.120 sağlıkta şiddet olgusu rapor edilmiştir. Medyada tıbbi bir komplikasyon, bazen yeterince araştırılmadan sağlık personelini yargılayıcı tarzda bir haber olarak sunulmakta, buna karşı bir yaptırım uygulanmamaktadır. Sağlık Bakanlığı’nın, şiddete uğrayan sağlık personeli için başlattığı “113-Beyaz kod” uygulaması, şiddete maruz kalan sağlık personeline verilen ücretsiz avukatlık desteği olarak kalmıştır. Sağlık Bakanlığı’nın mevcut yasal düzenlemeleri, sağlıkta şiddet uygulayan kişilere idari bir yaptırım öngörmemektedir. Halen ülkemizdeki sağlık personeline yönelik şiddetin varlığı, sağlık çalışanlarını son derece olumsuz etkilemekte, adeta çalışamaz duruma getirmektedir. Şiddeti önlemek için öneriler şöyle özetlenebilir: Sağlık çalışanlarının halkın gözündeki itibarını yükselten bir tutum izlenmeli, sağlık çalışanını değersizleştirecek uygulamalardan kaçınılmalıdır. Sağlık çalışanlarına yönelik bir şiddet olayı meydana geldiğinde kamudaki tüm yöneticiler aynı sert tepkiyi göstermeli; sağlık çalışanlarına yönelik şiddet davranışında bulunan bir kişi, sadece adli işlemlerle değil aynı zamanda bazı idari hak mahrumiyetlerine de maruz kalmalı; sağlıkta şiddetin önlenmesinde, kamu otoritesi, sağlık ortamının tüm bileşenleriyle, sağlık meslek kuruluşlarıyla iş birliği yapmalıdır. Sağlık çalışanlarının korunması ülkenin sağlık hizmetinin ve toplumun sağlığının da güvenceye alınması anlamına gelir.

In this study, we aimed to draw attention to an important issue of our country’s health care environment, verbal and physical violence against medical personnel by patients or their relatives, to examine the causes of these incidents and discuss solutions to prevent this violence. However, we evaluated the problem based on scarce studies performed by researchers, reports issued by Turkish Medical Association and other health professional organizations, television and newspaper interviews, articles and our own observation. A total of 23,120 cases of violence against health personnel have been reported for the last two years. Another issue we have encountered was TV-newspaper news sometimes blaming healthcare providers because of clinical complications. No action has been taken against these unfounded allegations. We observed that “113- White code” application launched to help violence victims of healtcare workers by Ministry of Health became nothing more than a free legal support. In addition, existing legislation of the Ministry of Health does not contain any health administrative sanctions to those who use violence. Currently, the existence of violence against medical personnel in our country have an extremely negative impact on health workers. The ways of preventing violence can be cited as in the following: An attitude that add value to the health providers in the eyes of the society sould be adopted, practices that discredit health care workers should be avoided; all the administrators of the government should show the same strong reaction in case of a violence against health workers occurs; a person in violent behavior towards health professionals should be exposed not only to judicial proceedings but also to some deprivation of administrative rights; In the prevention of violence in health, the public authority should cooperate with all the stakeholders of the health environment including health professional organizations. Protecting health workers means ensuring the health of the country’s health care and the community.