Öğretmen Adaylarının Geometrik Düşünme Alışkanlıklarının Değişimi

Abstract

Karşılaşılan problemlerin üstesinden gelebilmek için bireylerin ilişkilendirme, özel durumları düşünme ve genelleme, keşfetme ve yansıtma ile değişmezleri araştırma gibi geometrik düşünme alışkanlıklarına sahip olması gerekir. Bireylerin problem çözme süreçlerini incelerken de geometrik düşünme alışkanlıklarındaki değişim sürecinin incelenmesi gerekmektedir. Dolayısıyla bu çalışmada üniversite birinci sınıfa başlayan öğretmen adaylarının son sınıfa geldiklerinde geometrik düşünme alışkanlıklarının nasıl değiştiğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Boylamsal araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmanın katılımcılarını bir devlet üniversitesinde ilköğretim matematik öğretmenliği lisans programına 2012 yılında kayıt olan ve 2016 yılında mezun olan 31 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak her bir geometrik düşünme alışkanlığını kapsayan dört açık uçlu problem kullanılmıştır. Hazırlanan problemlere uzman görüşleri doğrultusunda son hali verilmiştir. Çalışmanın sonucunda öğretmen adaylarının birinci sınıfa kıyasla keşfetme ve yansıtma ile ilişkilendirme alışkanlıklarını daha çok kullandığı görülmüştür. Bu durum üniversitelerde yürütülen derslerde öğretmen adaylarının daha çok keşfetme ve yansıtma ile ilişkilendirme alışkanlıklarına yönlendirdiğini göstermektedir. Oysa ki, adayların karşılaştığı geometri problemlerinin üstesinden gelebilmesi için diğer geometrik düşünme alışkanlıklarını da kullanabilmeleri gerekmektedir. Bu nedenle üniversitelerde yürütülen derslerin öğrencileri farklı geometrik düşünme alışkanlıklarına yönlendirebilecek nitelikte olması gerekmektedir. Bunun gerçekleştirebilmesi için de derslerde gösterilen geometri problemlerinin farklı düşünme alışkanlıklarını kullanmaya yönlendirici olmasına dikkat edilmelidir.