Manisa’da 5-14 Yaş Arası Çocuklarda Enürezis Nokturna Sıklığı ve İlişkili Faktörler

Abstract

Amaç: Manisa’da seçilen kentsel ve yarı-kentsel iki bölgede 5-14 yaş çocuklarda enürezis nokturna (EN) prevalansıve etkili risk faktörlerinin belirlenmesidir.Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evreni Manisa’da kentsel ve yarıkentsel iki aile sağlığı merkezi bölgesinden 2674çocuktur. Araştırmada küme örneklem yöntemi kullanılmış, %15 beklenen prevalans, %95 güven sınırında %5 sapmave 1,5 desen etkisi ile 274 kişiye ulaşılması gerektiği hesaplanmış ve 300 kişi hedeflenmiştir. Katılım oranı %93,6’dır(n=281). Araştırmanın bağımlı değişkeni EN, bağımsız değişkenleri sosyodemografik özellikler, aile öyküsü, tuvaleteğitim yaşı/biçimi, EN ile ilgili olduğu düşünülen sağlık sorunları, anne ve çocuğun duruma yaklaşımıdır. Verileryüzyüze görüşme tekniği ile çocukların evlerinde annelerinden toplanmıştır. Veri analizinde ki kare, Student’s t testive lojistik regresyon modeli uygulanmıştır. Tüm analizlerde p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.Bulgular: EN prevalansı %14,9’dur. Tek değişkenli analizde bölge, yaş, odada yalnız yatmama, tuvalet eğitimindeve çocuğu uyandırmakta zorlanma, konstipasyon, enkoprezis, ıkınarak işeme, idrar tutma alışkanlığı, dikkateksikliği/hiperaktivite/tırnak yeme alışkanlığı, babada EN öyküsü EN ile ilişkili bulunmuştur. Anne/baba eğitimi vebaba mesleğinin niteliği azaldıkça, günlük sıvı alımı arttıkça prevalans artmıştır. Anlamlı değişkenlerle kurulan lojistikregresyon modelinde babada EN öyküsü 5,66(GA1,97- 16,27), enkoprezis varlığı 5,26(GA1,23-22,53) annelerintuvalet eğitimi verirken zorlanması 5,35(GA1,95-14,64) kat EN riskini artırmaktadır. EN tanısı alan çocukların%28,6’sı tedavi almaktadır ve tedavi almayanların annelerinin %60,0’ı bu durumu normal karşılamaktadır.Sonuç: EN sıklığı %14,9’dur. EN ile ilişkili değişkenler; babada EN öyküsü, enkoprezis ve annelerin tuvalet eğitimiverirken zorlanmasıdır.