Okul öncesi dönemde çocuk psikiyatrisi polikliniği’ne başvuran çocukların annelerinin tutumlarının, yeterliliklerinin ve bağlanma biçimlerinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada çocuk psikiyatrisi polikliniğinebaşvuran okul öncesi dönemdeki çocukların annelerinintutumları, eşlerine olan bağlanmalarının şekli veçocuklarının sorunlarına karşı yeterlilik algılarınındeğerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Gelişim testisonucu gelişimsel geriliği olmayan yaşları 0-72 ay arasıolan 40 çocuk ve anneleri çalışmaya dahil edilmiştir.Kontrol grubu olarak hiç çocuk psikiyatrisi başvurusuolmayan yaş ve cinsiyet açısından örneklem grubunaeşleştirilmiş 40 çocuk ve anneleri çalışmaya dahil edildi.Her iki grupta annelere çocuk uyumu ve anne babayeterlilik ölçeği (CAPES-TR) verildi. Her iki grupta annelereAile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Ölçeği (ParentAttitude Research Instrument, PARI) verildi ve annelereyakın ilişkilerde yaşantılar envanteri (Experiences in closerelationships revised, ECC-R) uygulandı. İstatistiksel analiz için SPSS 20.0 kullanıldı. Bulgular:Gruplar CAPES-TRsonuçlarına göre kliniğe başvuran grupta duygusal,davranışsal ve toplam sorunlar kontrol grubuna göreanlamlı derece yüksek bulundu (p<0.05). Aynı ölçektekiannenin kendine güveni düşük bulundu (p<0.05). PARIpuanlarının değerlendirilmesi sonucunda aşırı annelikalanında polikliniğe başvuran grubun puanı yüksekbulundu (p<0.05). Aynı şekilde otoriter tutum puanıkliniğe başvuran grupta anlamlı olarak yüksek bulundu(p<0.05). Sonuç: Araştırmanın sonuçları anne-babanınçocuk yetiştirme tutumunun çocuklarda görülendavranış sorunları açısından risk faktörü olduğunugösteren araştırmalara benzerlik göstermektedir.