Monosemptomatik nokturnal enürezisi olan çocuklarda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bulguları

Abstract

Amaç: Çocuklarda monosemptomatik nokturnal enürezis psikolojik ve davranışsal sorunlara neden olabilir. Bu çalışmanın amacı monosemptomatik nokturnal enürezisi olan çocuklarda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bulgularının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya altı ile 12 yaşları arasında monosemptomatik enürezisi olan 57 çocuk (23 erkek, 34 kız) ve 57 sağlıklı kontrol (25 erkek, 32 kız) katıldı. Çocuklarda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bulgularını tanımak için anneler tarafından 48 soruluk çoktan seçmeli bir anket olan Conners Ebeveyn Değerlendirme Ölçeği yanıtlandı. Bulgular: Enürezisli çocukların yaş ortalaması 8,54±2,18 iken, kontrol grubundakilerin yaş ortalaması 9,12±2,13 idi. Enürezis grubunda dikkat eksikliği puanı kontrol grubundan anlamlı olarak yüksekti (p=0,02). Hiperkativite puanı açısından ise iki grup arasında anlamlı fark bulunmadı (p=0,36). Alt ıslatma sıklığı, dikkat eksikliği ya da hiperaktivite bulguları olan ve olmayan enüretik çocuklar arasında farklı değildi (p=0,06). Çıkarımlar: Bu çalışmanın sonuçları artmış dikkat eksikliği bulgularına işaret ettiğinden, monosemptomatik nokturnal enürezisi olan çocuklarda psikolojik ve davranışsal değerlendirme gerekebilir

Aim: Monosymptomatic nocturnal enuresis in children may cause psychological and behavioral problems. The aim of this study was to assess symptoms of attention deficit and hyperactivity in children with monosymptomatic nocturnal enuresis. Material and Method: Fifty-seven children (23 male, 34 female) with monosymptomatic nocturnal enuresis and 57 healthy controls (25 male, 32 female) aged 6 to 12 years participated in the study. Conners’ Parent Rating Scale-48 (CPRS), a 48-item multiple-choice questionnaire, was completed by the mothers to identify the attention deficit and hyperactivity symptoms in children. Results: Mean age of the children with enuresis was 8.54±2.18 years and that of the control group 9.12±2.13 years. Attention deficit score in the enuretic group was significantly higher than that in the control group (p=0.02). Hyperactivity scores were not significantly different between the groups (p=0.36). Bedwetting frequencies were not different between enuretic children with and without attention deficit or hyperactivity symptoms (p=0.06). Conclusions: Psychological and behavioral assessment may be indicated in children with monosymptomatic nocturnal enuresis since the results of this study demonstrate increased attention deficit symptomatology.