Şeker hastalığına eşlik eden erektil disfonksiyonun yaşam kalitesi üzerine etkileri: longitudinal kontrollü bir çalışma

Abstract

Erektil disfonksiyon şeker hastası erkeklerde sık görülen bir istenmeyen yan etkidir. Yayınlarda erektil disfonksiyonu olan şeker hastalarında yaşam kalitesini araştıran az sayıda yayın bulunmaktadır. Sunulan çalışmada, şeker hastası olan ve olmayan erektil disfonksiyon hastalarının yaşam kaliteleri araştırıldı. Çalışmaya, üroloji polikiniğine erektil disfonksiyon yakınması ile başvuran 82 şeker hastası, 85 şeker hastası olmayan hasta ve 65 normal erkek olmak üzere toplam 232 kişi alındı. Çalışma ve kontrol grubundaki erkeklere IIEF (Uluslararası Erektil Fonksiyon İndeksi), CES-D (Epidemiyolojik Çalışmalar Merkezi-Depresyon Skalası), BAE (Beck Anksiyete Ölçeği) ve PIED (Erektil Disfonksiyonun Psikolojik Etkisi) formları doldurtuldu. Sildenafil sitrat ile tedaviye başlanıldı ve tedavi sonrası 3., 6. ve 9. aylarda aynı formlar tekrar doldurtuldu. Şker hastası olan ve olmayan erektil disfonksiyon hastalarında yaşam kalitesinin olumsuz olarak etkilendiği görüldü. Erektil disfonksiyonun şeker hastalarında daha şiddetli olduğu ve tedavi sonrası 3. ve 6. aylarda hem yaşam kalitesininde hem de erektil disfonksiyonda anlamlı düzelme olduğu saptandı. Tüm bu veriler, şeker hastalarında erektil disfonksiyon tedavisinin yaşam kalitesini olumlu yönde etkileyeceğini göstermektedir. Şeker hastalarının erektil fonksiyonları mutlaka sorgulanmalıdır.

Erectile dysfunction (ED) is one of the most common complications of Diabetes Mellitus (DM) in males and has a negative impact on the quality of life (QoL). The number of studies related with this subject is limited in the literature. QoL was evaluated and compared in diabetic patients with and without ED. Materials and Methods: Patients with ED who applied to our outpatient clinics (Celal Bayar University, Medical Faculty, Department of Urology) were included in the study. We interviewed 82 patients with DM+ED, 85 patients with ED and 65 normal (control) male subjects. All men (study and control groups) were asked to fill the IIEF (International Index of Erectile Function), CES-D (Center of Epidemiological Studies- Depression), BAI (Beck Anxiety Inventory), PIED (Pyschological Impact of Erectile Dysfunction) forms. Sildenafil citrate was administered as a medical treatment. Same forms were asked to be filled again in the 3th, 6th, 9th months of the therapy. Results: We observed that QoL of the patients with DM+ED and ED were affected negatively. ED was worse in the DM group compared to others. Significant improvements were detected in both QoL and ED in 3th and 6th months of the therapy. Conclusion: Our data show that treatment of ED significantly improves QoL in the patients with DM therefore, presence of ED has to be assessed in the patients with DM.