Atnalı böbrek: İntrarenal rezistif indekslerin renkli doppler sonografi ile değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Sık görülen renal anomalilerden atnalı böbrekli olgularda orta hattaki füzyone bölüm çeşitli kalınlıkta parankima-töz ya da fibröz yapıda olabilmektedir. Ayrıca her iki böbrek ile füzyone alanı besleyen vasküler oluşumlarda da değişik varyasyonlar olduğu bilinmektedir. Bugüne dek atnalı böbrekli olgulardaki renal rezistif indekslerin belirlenmesine ilişkin yapılmış çalışma mevcut değildir. Bu çalışmada atnalı böbrekli olgularda her iki böbrek ile orta hattaki füzyone kısma ait rezistif indeks değerlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Yaşları 45-60 arasında değişen renal ya da sistemik hastalığı olmayan BT, US ya da İVÜ ile saptanan 15 olgu (7 erkek, 8 kadın) değerlendirildi. Dört olgu da istmusta fonksiyone parankim sintigrafi ile gösterildi. Tüm olgularda renkli doppler US ile intrarenal segmental arterlerde rezistif indeks değerleri bulundu. Orta hattaki füzyone kısmın en az 1 cm kalınlıkta parankimatöz yapıda olduğu olgular çalışmaya alındı. Fibröz bant şeklinde füzyone olgular çalışmaya dahil edilmedi. Olgularımızda heriki böbrek ile orta hattaki füzyone kısma ait rezistif indeks değerleri belirlenmiştir. Bulgular: Olgularımızda rezistif indeks değeri sağ tarafta ortalama 0.64 (0.59-0.68; SS:0.02) sol tarafta ortalama 0.63 (0.58-0.71; SS:0.03) ve orta hat parankiminde ise ortalama 0.63 (0.56-0.67 SS 0.03) olarak bulundu. İstatistiki değerlendirmede Bonferroni düzeltmesi yapıldıktan sonra önemlilik seviyesi p>0.017 bulundu. Sonuç: Orta hattaki füzyone alanın inferior vena kava ve aorta önünde yer alması nedeni ile oluşan pulsasyon artefaktları Doppler dalga formlarının sağlıklı ve net elde olunmasını kısıtlayıcı önemli bir faktör olduğu görülmüştür. Sağlıklı atnalı böbrek anomalili olgularda intrarenal Rİ değerleri normal sınırlar içerisinde olup, orta hattaki füzyone parankim alanındaki Rİ değerleri de anlamlı farklılık göstermemektedir.

Objective: Horseshoe kidney is among the most frequent anomalies of the kidney. The fused part that lies over the midline can either be parenchymatous or fibrous in variable thicknesses. Variations of vascularization may occur in the isthmus as well as in both kidneys. Resistive indices in horseshoe kidneys have not been evaluated so far according to our literature search. The assessment of resistive indices from both kidneys and the isthmic part is the aim of this paper. Materials and methods: Fifteen patients (7 male, 8 female) aged between 45-60, diagnosed as having a horseshoe kidney either by computed tomography, ultrasound or intravenous urography were evaluated. None of the patients had a renal or systemical disease. Kidneys with a parenchymatous isthmus at least 1 centimeter in thickness were enrolled in the group and the horseshoe kidneys with a fibrous isthmus were excluded. A functional parenchymatous isthmus was verified by scintigraphy in 7 of the patients. Resistive indices were derived from the intrarenal segmental arteries of the kidneys and from the parenchymatous isthmus in each patient. Results: The mean value for the resistive indices were as follows; 0.64 in the right kidneys (0.59-0.68; SS: 0.02), 0.63 in the left kidneys (0.56-0.67; SS: 0.03) and 0.63 in parenchymal isthmuses (0.56-0.67 SS 0.03). The statistical evaluation enclosing the Bonferroni correction revealed a p value>0.017. Conclusion: The pulsation artefacts originating from the inferior vena cava and aorta have a restriction effect on obtaining clear spectral doppler waveforms since the isthmus of the horseshoe kidneys are anatomically located in close proximity with the mentioned vessels. The intrarenal resistive index values are within normal limits in healthy patients with incidentally detected horseshoe kidneys and the resisitive index values derived from the parenchymatous isthmus do not show significant difference.