Effects of two different eight-week walking programs on insulin resistance and ER stressrelated markers in pre-menopausal women
Date
2016Author
YELİZ DOĞRU;Gürbüz BÜYÜKYAZI;CEVVAL ULMAN;FATMA TANELİ;Hakan TIKIZ;Mehmet Göral;Hasan ESEN
Metadata
Show full item recordAbstract
Amaç: Egzersiz ile Endoplazmik Retikulum (ER) stresi, insülin direnci ve obezite arasındaki ilişki yeni araştırılan bir alandır. Bilgimiz dahilinde literatürde premenopozal kadınlarda yürüyüş egzersizlerinin, ER stresiyle ilişkili markerler ve insülin direnci ile ilişkisini inceleyen çalışma bulunmamaktadır. Pre-menopozal dönemdeki kadınlarda 8 haftalık farklı şiddette yapılan yürüyüş egzersizlerinin tumor necrosis factor-alpha (TNF?), Fetuin-A (?2 - Heremans Schmid glycoprotein), c-Jun N-terminal kinase-1 (JNK-1) ve retinol-binding protein-4 (RBP-4) gibi ER stresiyle ilgili olabilecek markerler ile insülin direnci üzerine etkisini incelemektir.Metod: Egzersiz grupları (hızlı tempo yürüyüş grubu: HTYG; n=12; orta tempo yürüyüş grubu: OTYG; n=11), haftada beş gün, günde 30 dakikadan başlayarak 51 dakikaya kadar sabit olarak artan sürelerde yürüdüler. HTYG kalp atım sayısı yedeğinin yaklaşık ~%70-75 şiddetinde (hızında), OTYG ise ~%50-55 şiddetinde yürüdü. Egzersiz periyodundan önce ve sonra beden kütle indeksi (BKI), vücut yağ oranı (%), indirekt maksimal oksijen tüketimi (VO2max), serum TNF-?, Fetuin-A, JNK-1, RBP-4, kan lipidleri ve insülin direnci düzeyleri belirlendi.Bulgular: VO2max HTYG'de daha belirgin olmak üzere her iki egzersiz grubunda artarken, RBP-4 düzeyleri her iki egzersiz grubunda anlamlı olarak azaldı (p<0.05). Serum TNF- ? ve TG (p<0.05). BKİ, vücut yağ oranı (p<0.01), ve insulin seviyeleri (p<0.05) HTYG'de anlamlı olarak azaldı. Her iki egzersiz grubunun insulin direnç seviyesinde gözlenen azalmalar ve HTYG'nin JNK-1'in negatif değerlerindeki artışlar klinik olarak anlamlı olabilir.Sonuç: Her iki tip yürüyüş RBP-4 üzerinde benzer oranda olumlu etki yapmıştır. HTYG'de TNF-?, RBP-4 seviyelerindeki azalma ve JNK-1'in negatif değerlerindeki artışlar hızlı tempo yürüyüşlerin ER stresi üzerinde olumlu etkisini düşündürmektedir. ER stresi ve sonrasında apoptozisde meydana gelen azalma ile ilişkili olarak insülin direncinin azalması metabolik hastalıkları önlemede hızlı tempo yürüyüşün daha etkili olduğunu gösterebilir Objective: The relationship between exercise and endoplasmic reticulum (ER) stress, insulin resistance, and obesity is a new field of research. To our knowledge, there are no studies examining the effects of walking exercises on ER stress related markers and insulin resistance in pre-menopausal women. To examine the effect of two different eight-week walking programs on the tumor necrosis factor-alpha (TNF-?), Fetuin-A (?2 - Heremans Schmid glycoprotein), c-Jun N-terminal kinase-1 (JNK-1) and retinol-binding protein-4 (RBP-4), the related markers of ER stress and insulin resistance in pre-menopausal women.Methods: Exercise groups (moderate tempo walking group; MTWG; n=11; brisk walking group BWG; n=12) walked five days a week, starting from 30 minutes, gradually increasing up to 51 minutes. BWG walked at ~70-75% and MTWG at ~50-55 of HRRmax. Body mass index (BMI), body fat percentage (%), VO2max, serum TNF-?, Fetuin-A, JNK-1, RPB-4, blood lipids, and insulin resistance levels were determined before and after the intervention.Results: VO2max increased in both exercise groups favoring BWG; RBP-4 decreased in both exercise groups (p<0.05). Serum TNF-? and, TG (p<0.05), BMI and percent body fat (p<0.01), and insulin levels reduced significantly in BWG (p<0.05). The reductions observed in both exercise groups in insulin resistance, and the increases determined in the negative levels of JNK-1 in BWG may be clinically important. Conclusion: Both type of walking resulted in similar positive effects on RBP-4. The reduction observed in TNF-?, RBP-4, and the increases in the negative levels of JNK-1 in BWG show the positive effects of brisk walking on ER stress. The reduction in insulin resistance in relation to the possible reductions in ER stress and apoptosis in BWG may be more effective to prevent metabolic diseases.
URI
https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TWpFME9Ua3dNQT09http://hdl.handle.net/20.500.12481/2439
Collections
- TR - Dizin [3877]