Hafif kafa travmalarında bilgisayarlı tomografi endikasyonunu belirlemede Miller kriterlerinin yeri

Abstract

Amaç: Hafif şiddette kafa travmalı olgularda kraniyografi ve klinik özelliklerin, bilgisayarlı beyin tomografisi sonuçları ile ilişkisi araştırıldı.Gereç ve yöntem: Acil servisimize hafif kafa travması nedeniyle başvuran 133 olgunun kayıtları retrospektif olarak incelendi. Olgular GKS skoru 13, 14 ve 15 olan üç ayrı gruba ayrıldı. Anamnezde bulantı, kusma, geçici bilinç kaybı veya amnezinin olup olmadığı, bilinç düzeyi, fizik bala sonuçları, nöroradyolojik sonuçlar ve operasyon gereksinimleri araştırıldı. Elde edilen verilerin geçerliliği (duyarlılık, seçicilik, pozitif ve negatif prediktif değer) belirlendi.Bulgular: 114 olguda GKS:15 (%85,7), 12 olguda GKS:14 (%9) ve 7 olguda GKS: 13 (%5,3) olarak saptandı. Bilgisayarlı beyin tomografisinde patolojik bulgu, GKS skoru 13 olan olguların %71,4'ünde, GKS skoru 14 olanların %33,3'ünde ve GKS skoru 15 olanların %9,6'sında saptandı. Miller kriterlerinden en az birinin var olmasının duyarlılığı, GKS skoru 13 olanlarda %100, GKS skoru 14 olanlarda %75, GKS skoru 15 olanlarda ise %81,8 idi.Sonuç: Elde edilen sonuçlar, GKS skoru 13 ve 14 olan olgularda kraniyografinin patolojiyi yeterince yansıtamadığını ve bilgisayarlı beyin tomografisi çekilmesinin çok yararh olduğunu, GKS skoru 15 olan olgularda ise Miller kriterlerinden en az birinin varlığının bilgisayarlı beyin tomografisine gereksinimi gösterdiğini düşündürmektedir.

Objective: The relation of craniography and clinical findings with computed tomography was evaluated in cases with mild head trauma. Material and methods: Records of cases applying to our emergency unit were reviewed retrospectively. The cases were divided into three groups as GCS 13, 14 and 15. The presence of nausea / vomiting, temporary loss of consciousness or amnesia in history, level of consciousness, physical examination results and neuroradiologic results, and necessity for operations were investigated. The validity (sensitivity, spesificity, positive predictive value and negative predictive value) of data obtained were evaluated. Results: The distribution of cases with GCS between 13-15 were examined. 114 (85.7%) cases were determined as GCS:15, 12 (9%) as GCS: 14 and 7 (5.3%) as GCS:13. Pathological cranial CT findings were found in 71.4% of cases with GCS 13, in 33.3% of cases with GCS 14 and in 9,6% of cases with GCS 15. Sensitivity of the presence of at least one of Miller's criteria was 100% in cases with GCS 13, 75% in cases with GCS 14 and 81.8% in cases with GCS 15. Conclusion: The results obtained leads to think that craniography will not be enough to show the pathology and cranial CT examination may become necessary in cases with GCS 13-14, and CT may be needed if at least one of Miller's criteria are present in patients with GCS 15.