The role of immunohistochemistry in differential diagnosis of follicular patterned lesions of thyroid

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, Galektin-3, Sitokeratin 19, CD44v6 ve tiroid peroksidazın, tiroidin benign ve malign folliküler lezyonlarının ayrımındaki yerini ortaya koymak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 54 malign ve 50 benign lezyon Dünya Sağlık Örgütü 2004 sınıflaması ölçütlerine göre değerlendirilerek yeniden gruplandırıldı. İmmünohistokimyasal olarak Galektin-3, sitokeratin 19, tiroid peroksidaz ve CD44v6 uygulanan olgularda boyanma dağılımı iki bağımsız araştırmacı tarafından değerlendirildi. Sensitivite, spesifite ve tanısal doğruluk değerleri belirlendi. Bulgular: Sensitivite, spesifite ve teşhiste değerlilik değerleri sırasıyla Galektin-3 için %59,25, %84 ve %71,15; sitokeratin 19 için %70, %82 ve %75,4; tiroid peroksidaz için %61, %70 ve %65,4 ve CD44v6 için %20,4, %88 ve %52,9 olarak saptandı. Sonuç: Galektin-3 ve sitokeratin 19'un negatifliği maligniteyi ekarte ettirmemekle birlikte, özellikle histolojik açıdan maligniteden kuşkulanılan ancak tüm ölçütlerin karşılanmadığı olgularda pozitif boyanma malign özellik ya da potansiyel lehine değerlendirilebilir. Tiroid peroksidaz oksifilik tümörlerde benign/malign ayrımında başarısız olmakla birlikte, klinik ve histolojik açıdan malignite kuşkusu varlığında, azalmış ekspresyonu, Galektin-3 ve Sitokeratin19 pozitifliği ile birlikte malignite lehine yorumlanabilir. CD44v6 benign-malign ayrımında kullanılabilecek bir belirleyici olarak görünmemektedir. Bizim yaklaşımımız histolojik olarak malignite şüphesi olan ancak kesin malignite bulgusu saptanamayan olgularda, immünohistokimyasal olarak malignite lehine sonuca varıldığında mümkün olduğunca çok parça ve kesitle olgunun detaylı incelenmesidir. Folliküler varyant papiller karsinom farklı malignite kriterleri taşımakta olup malignite lehine immünohistokimyasal sonuçlar elde edilen benign görünümlü olgularda akla gelmelidir.

Objective: In the present study we aimed to assess the role of galectin- 3, cytokeratin 19, thyroid peroxidase and CD44v6 in distinguishing benign from malignant follicular lesions. Material and Method: Fifty-four malignant and 50 benign lesions were evaluated and classified according to World Health Organization 2004 histological classification. Galectin-3, cytokeratin 19, thyroid peroxidase and CD44v6 were performed immunohistochemically and the slides were evaluated by two independent investigators. Sensitivity, specificity and diagnostic accuracy were assessed for each antibody tested. Results: Sensitivity, specificity and diagnostic accuracy were as follows respectively: Galectin-3: 59,25%, 84% and 71,15%; Cytokeratin 19: 70%, 82% and 75,4%; Thyroid peroxidase: 61%, 70% and 65,4%; CD44v6: 20,4%, 88% and 52,9%. Conclusion: The negativity for Galectin-3 and Cytokeratin 19 can not exclude malignancy but positivity can be thought as a sign of malignant feature or potential for lesions in which there is strong suspect of malignancy. Thyroid peroxidase immunostaining failed to differantiate benign from malignant oxyphilic tumors but decreased expression can be used as a malignancy marker together with Galectin-3 and/or Cytokeratin19 positivity in suspicious cases. CD44v6 does not seem to be reliable in distinguishing benign from malignant follicular patterned thyroid lesions. In conclusion, our approach is to take as much new samples or serial sections as possible in cases without clear-cut evidence of malignancy but with histological and immunohistochemical suspicion. Follicular variant papillary carcinoma has different criteria for malignancy and it should be always kept in mind while evaluating a benign-looking lesion with immunohistochemical signs that favor malignancy.