Serum çinko düzeyinin iştaha yansıması

Abstract

Çinko eksikliğinin erken dönem klinik belirtileri arasında kilo alamama durumu dikkat çeker. Malnütrisyon, büyüme ve gelişme geriliği, eksikliğin giderek belirginleştiğinin göstergeleridir. Tat alma kaybının (hypogeusla) iştahsızlıkta rol oynayabileceği ve besinlerin lezzetini almada rolü olan Gustin aktivitesini çinkonun sağladığı bilindiğinden Şinkoya bağlı hypogeusia'nın iştahsızlıktaki etkisi düşünülerek iştahsızlık yakınması ile Celal Bayar Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Pediatri Polikliniği'ne getirilen 23 çocuğa %00.1'liktadı acı ZnSO4 solüsyonu bardakla su diye verilmiştir. İtirazsız içenlerle içmeyenlerin ortalama (± standart sapma) serum çinko düzeyleri sırasıyla 0.864±0.178 mg/L ve: 1.43±0.172 mg/L bulunmuştur, fark anlamlıdır (p<0.0001). Acı tadı duymayanlara 2 mg/kg/gün hesabı ile hazırlanan Zn solüsyonunu bir ay süre ile her gün içirilip kontrola getirilmeleri, içtikleri sıvının acılaştığını sonradan farkederek söyleyenlerin ise hemen getirilmeleri istenmiştir. Kontrollarda çocukların iştahlarının açıldığı aileleri tarafından belirtilirken, kilo aldıkları, hemoglobin ve hematokrit değerlerinin yükseldiği saptanmış ve serum çinko düzeyinde anlamlı (p<0.0001) artma (1.384±0.396 mg/L) görülmüştür. İştahsız çocuklarda çinko eksikliğine bağlı hypogeusia'nın tanı ve tedavide yol gösterici olabileceği düşünülmektedir.

Gustin in the taste buds is activated by zinc, and hypogeusia (loss of taste acuity) ensues when zinc becomes deficient. Appetite is assumed to be poor in children with hypogeusia, twenty-three children admitted to the Pediatric Outpatient Unit of Celal Bayar University Teaching Hospital with the complaint of poor appetite were enrolled in this study. Venous blood samples were obtained in polyvinyl tubes, and a 0.0001 ZnSO4 solution was given to the children in a glass of water. Children who drank the bitter solution ravishly were assumed to have hypogeusia, since normal children immediately spit it out with abhorrance. A statistically significant (p&lt;0.0001) difference was found between the blood zinc levels of the two groups (0.864&plusmn;0.178 mg/L and 1.438+0.172 mg/L, respectively). To children with hypogeusia, 2 mg/kg/day zinc was administered daily for one month. Children who repulsed the solution were notified to be admitted immediately. At subsequent checks, their appetites were reported to be improved, the patients were noted to have gained weight, hemoglobin and hematocrit levels and risen and serum zinc levels were found to be significantly (p&lt;0.0001) elevated (1.384-0.396 mg/L). In conclusion, hypogeusia could be a mode of mass testing for zinc deficiency in children with anorexia, and improvements could &laquo;asily be followed during treatment.