Paraoxonase activities and erythrocyte TBARS levels in patients with Behçet’s disease and recurrent aphthous stomatitis

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı Behçet hastaları ve rekküren aftöz stomatitli (RAS) hastalarda antioksidan enzimlerden süperoksid dismutaz (SOD), katalaz (CAT) ve paraoksonaz (PON1) ile lipid peroksidasyonunu gösteren tiyobarbitürik asidle ilişkili substrat (TBARS) düzeyleri yanı sıra 192. pozisyonda paraoksonaz fenotipini belirleyerek, hem Behçet ile rekküren aftöz stomatitli hastalarda antioksidan enzimlerin durumunu tespit etmek hem de 192. pozisyonda paraoksonaz fenotipinin Behçet Hastalığına bir yatkınlık yaratıp yaratmadığını belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Bu amaçla 25 Behçet hastası, 27 RAS’li hasta ile 45 sağlıklı gönüllü çalışmaya dahil edilmiştir. Eritrosit SOD, CAT, PON1 enzim aktiviteleri ve TBARS düzeyi spektrofotometrik olarak, 192. pozisyonda PON1 fenotipi Eckersonun önerdiği PON1 histogram antimode kullanılarak belirlenmiştir. Bulgular: Eritrosit TBARS ve SOD enzim aktiviteleri Behçet hastalarında kontrole göre anlamlı yüksek bulunmuştur (p=0.05). Kolşisin tedavisi alan Behçet hastalarında (n=10) TBARS düzeyleri düşerken, antioksidan enzimlerde bir değişiklik gözlenmedi. Behçet hastalarının %18’i, kontrollerin %13,6’sı BB fenotipi taşıyordu. Sonuç: Kolşisin tedavisinin eritrosit TBARS düzeylerini düşürmesi nedeniyle, Behçet hastalığının patofizyolojisinde polimorfnükleer lökositlerin serbest radikallerin temel kaynağını oluşturmaktadır. Ayrıca çalışmamız BB alleli taşıyan olguların Behçet Hastalığına yatkınlığının daha fazla olabileceğini gösteren bir ön çalışma niteliğindedir. Ancak olgu sayısının arttırılarak bu konuda daha ileri çalışmalara gereksinim bulunmaktadır.

Aim: The aim of our study is to evaluate paraoxonase (PON1), superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) activities which is antioxidant enzymes, and tiobarbituric acid substance (TBARS) levels, one of the end products of lipid peroxidation induced by reactive oxygen species, in patients with Behçet’s disease (BD) and Recurrent Aphthous Stomatitis. We also aimed to investigate if paraoxonase phenotyping at position 192., may prone to affect to prone to Behcet’s disease and Recurrent Aphthous Stomatitis or not. Materials and Methods: Eryrocyte SOD, CAT activities and TBARS levels, serum PON1 activities were measured by using spectrophotometer. Individuals were classified for PON1 phenotype using the antimode of histogram of PON1 as proposed by Eckerson. Results: Erytrocyte TBARS levels and SOD activities of Behcet’s disease group higher than controls (p=0.05). While TBARS levels depleted in patients under treatment with colchicines, no effect was observed on the antioxidant enzyme activities by colchicine treatment in Behcet’s disease patients (n=10). We also investigated if paraoxonase phenotyping affected to prone to Behcet’s disease. While 18% of patients with Behcet’s disease had BB phenotype, 13,6% of controls. Conclusion: Although our data can not exactly indicate that B allele carriers are more prone to BD and/or any chronic inflammatory disease, taking into account this preliminary study with limited number of cases, we can propose that B allele carriers may have a tendency for these diseases, and further population studies on this allele frequency related with these diseases are needed.