Asetabuler displazide Chiari pelvik osteotomisinin orta dönem sonuçları

Abstract

Asetabuler displazi tedavisinde Chiari osteo­tomisinin orta dönem klinik ve radyografik sonuçlan değerlendirildi. Hastalar ve yöntemler: Ağrılı asetabuler displazi tanı­sıyla 36 hastanın (23 kadın, 13 erkek; ort. yaş 17; dağılım 12-42) 42 kalçasına Chiari pelvik osteotomisi uygulandı. Altı hasta (%16.7) iki taraflı ameliyat edildi. Olguların ağrı ve/veya topallama yakınmalarının ortalama süresi 34.6 ay idi. Ameliyat öncesinde 12 kalçada hafif-orta düzeyde oste-oartroz bulguları vardı. Klinik değerlendirme Harris kalça skoru ile yapıldı. Radyografik ölçümler ile kalça skorları arasındaki ilişki araştırıldı. Ortalama takip süresi 88 ay (dağılım 48-164 ay) idi. Bulgular: Osteotomi sonrası 12. yılda total kalça protezi uygulanan bir hasta değerlendirmeye alınmadı. Harris kalça skoru ameliyat öncesinde ortalama 73±5 puan, son kontrolde 89±6 puan bulundu. Otuz beş kalça (%85.4) ağrısız veya çok hafif ağrılı idi. Yirmi kalçada (%48.8) çok iyi, 15 kalçada (%36.6) iyi, altı kalçada (%14.6) orta sonuç alındı. Otuz hastanın (%83.3) ameliyattan memnun olduğu görüldü. Harris kalça skoru ile femur başı örtün­me yüzdesi, merkez-kenar açısı ve asetabuler açı arasında anlamlı ilişki bulunmadı. Distal fragmanın medializas-yon yüzdesi (r=0.28, p=0.042), osteotomi seviyesi (r= -0.6, p<0.0001), ameliyat öncesi dönemde kalçadaki oste-oartroz bulgularının derecesi (r= -0.85, p<0.0001) ve yaş (r= -0.66, p<0.0001) Harris kalça skoru ile anlamlı ilişki gösterdi. Komplikasyon olarak iki kalçada yüzeyel enfek­siyon, 10 kalçada lateral femoral kutanöz sinir kesilmesi, iki kalçada kaynama gecikmesi görüldü. Sonuç: Bulgularımız, Chiari osteotomisinin ağrılı ase­tabuler displazi tedavisinde belirgin klinik iyileşme sağ­ladığını desteklemektedir.

Objectives: We evaluated the midterm clinical and radiographic results of the Chiari pelvic osteotomy in the treatment of acetabular dysplasia. Patients and methods: Forty-two hips of 36 patients (23 females, 13 males; mean age 17 years; range 12 to 42 years) were treated with the Chiari pelvic osteotomy for pain&shy;ful acetabular dysplasia. Six patients (16.7%) had bilateral surgery. Preoperatively, the mean duration of hip pain and/ or limping was 34.6 months and 12 hips exhibited mild-to-moderate osteoarthrosis. Clinically, the patients were evalu&shy;ated with the Harris hip score and correlations were sought between the hip scores and radiographic measurements. The mean follow-up was 88 months (range 48 to 164 months). Results: After exclusion of one hip that required total hip arthroplasty 12 years after osteotomy, the mean Harris hip score increased from 73&plusmn;5 preoperatively to 89&plusmn;6 at the last follow-up. Postoperatively, 35 hips (85.4%) exhib&shy;ited slight or no pain. Clinical results were excellent in 20 hips (48.8%), good in 15 hips (36.6%), and fair in six hips (14.6%). Thirty patients (83.3%) were satisfied with the operation. No significant correlations were found between Harris hip scores and the percentage coverage of the femo&shy;ral head, center-edge angle, and acetabular angle. However, the percentage medialization of the distal fragment (r=0.28, p=0.042), the level of osteotomy (r= -0.6, p&lt;0.0001), the severity of preoperative osteoarthrosis (r= -0.85, p&lt;0.0001), and age (r= -0.66, p&lt;0.0001) were significantly correlated with the hip scores. Complications included superficial infection in two hips, injury to the lateral femoral cutaneous nerve in 10 hips, and delayed union in two hips. Conclusion: Our results suggest that the Chiari pelvic osteotomy provides a significant clinical improvement in patients with painful acetabular dysplasia.