Akut bronşiolitli çocuklarda akciğer hiperaerasyonunun elektrokardiyografik değişikliklerle takip edilmesi

Abstract

AMAÇ: Bu çalışmada akut bronşiolitli çocukların kalp aksı değişikliklerinin derecesi ve bunların solunum distresi bulgularıyla olası ilişkisi araştırıldı. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu amaçla çalışmaya yaşları 7-26 ay (ort 14,5 ±5,7 ay) arasında olan akut bronşiolit tandı 32 olgu (13 erkek, 19 kız) ve kontrol grubu olarakda yaş, cins açısından uyumlu 20 sağlıklı çocuk alındı. Klinik değerlendirme ardından, başvuruda ve iyileşme döneminde standart elektrokardiyografi (EKG) traseleri alındı ve kalbin aks değişiklikleri frontal düzlemde hesaplandı. BULGULAR: Akut bronşiolitli olguların başvuruda alınan P ve QRS aksı sırasıyla 61,4±12,6, 80,6±24,2 derece iken solunum distresinin tamamen kaybolduğu iyileşme dönemdeki P aksı 33,3±15,8 derece ve QRS aksı 44,5±19,3 dereceydi. Her ikisi için tedavi öncesi ve sonrası değerler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,05). P ve ORS aksında başlangıca göre sırasıyla ortalama 28,3±12,6, 37,9±13,2 derecelik azalma saptandı. Her ikisindeki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,05). Kontrol grubunda P ve ORS akşındaki değişiklikler istatistiksel o/arak anlamlı değildi (p>0,05). Hastaların başvurusundaki solunum distresi skoru ortalama 5,6±1.5/hasta idi. Bu solunum distresi skoru ile P ve QRS aks değişiklikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptandı (r= + 0, 68 ve r= + 0,75,p<0,05). SONUÇ: P ve QRS aks değişiklikleri akut bronşiolitli çocuk/arda artmış akciğer volümünü göstermek için değerli bir bulgu olabil ir. Bu aks sapmalarının, havayolu obstruks iyonunun iyileşme kriterlerinin takibinde bir izlem markın olarak kullanılabileceğini düşünmekteyiz.

PURPOSE: Pulmonaiy hyperinflation in obstructive airway disease can make alteration in the position of the heart. In this study, we examined degrees of cardiac axis alterations in children with acute bronchiolitis and relation with the respiratory distress findings. MATERIAL AND METHOD: 32 cases with acute bronchiolitis (ages 7-26 months, mean 14,5 &plusmn;5,7 months) and placebo 20 healthy children studied. After clinical evaluation, a standart ECG was obtained at the beginning and at the healing period. Then, cardiac axis alterations were measured at the frontal plane. RESULTS: While P and QRS axis at acute bronchiolitis cases were 61,4&plusmn;12,6 and 80,6&plusmn;24,2 degrees at the beginning, they were 33,3&plusmn;15,8 and 44,5&plusmn;19,3 degrees at the healing period. The difference between measurement before and after treatment was statistically significant for both (p&lt;0,05). P and QRS axis decreased by 28,3&plusmn; 12,6 and 37,9&plusmn;I3,2 degrees according to beginning values. The difference between them was statistically significant (p&lt;0,05). The alterations of the P and QRS axis for placebo were not statistically significant (p&gt;0,05). Mean respiratory distress score at the beginning was 5,6&plusmn;l,5/patient. There was a statistically significant correlation between this score and absolute alterations in the P and QRS axis (r=+ 0, 68 ve r= + 0,75, p&lt;0,05J. CONCLUSION: Finally, P and QRS axis alterations may be a valuable finding to show increased lung volume in children with acute bronchiolitis. We suppose that, this axis deviation can be used as a marker in the following of airway obstruction healing.